شروع ماه محرم و مدح و مرثیۀ سیدالشهدا علیه‌السلام
چون از ازل شده‌ام سخت مبتلای حسین من آن خدایْ پرستم، که شد خدای حسین علَی‌الصباح قـیامت نمی‌کنم قد راست اگر که سر بگذارم به خاک پای حسین قـسـم به جـان امـامـم نمی‌روم هـرگز بهشت زینت اگر نیست با لوای حسین پیـمـبـران به ضیـافت رونـد بی‌تـردید اگر که پهن کند سفـره‌ای گدای حسین تمام هستی و دارایی‌ام جز اینها نیست خودم، زنم، پدرم، مادرم فـدای حسین به گوش می‌رسد آهنگ زنگ قافله‌اش به گوش می‌رسد آوای آشـنای حـسین سـیـاه بـر تـن شـهـرم چــقـدر مـی‌آیـد دوباره شهـر قـیامت شده برای حسین هوای هرچه به جز اوست رفته از سر من هوا، هوای محرّم، هوا، هوای حسین نــوشـتـه‌انـد بـه روی کــتـیـبـۀ هـیأت سلام ما به حسین و به کربلای حسین قسم به ناحیه هر روز، روز عاشوراست اگر که یاد کـنـیم از سر جـدای حسین سلام تشنۀ عریان! سلام کـشتۀ اشک! چگونه جان ندهم پای روضه‌های حسین بدون غسل و کفن مانده ست در صحرا رواست گریه کنم خون به بوریای حسین مـرا دمـشـق شـهـیدم کـنـنـد بی‌تـردیـد اگر که شامل حـالم شود دعای حسین |